Geachte leerlingen van komend jaar,
Angelo heeft ons zijn thema van volgend jaar onthuldigd: Zichtbaar/onzichtbaar.
Ik ben er zeker van dat velen onder ons daar een uitstekende inspiratie zullen putten.
Ik lever u zijn volledige tekst.
Groetjes,
Vincent
Voor sommige kunstenaars reproduceert de sculptuur het zichtbare, ze legt het ontwerp vast in een houding, in een beweging, in een gebaar.
Voor anderen maakt de sculptuur het onzichtbare zichtbaar. De sculptuur wordt beladen met symbolen en allusieve metaforen, soms fantastische of onirische of ook conceptuele.
Een beeld geconstrueerd volgens een verborgen orde zoals de “Gulden Snede” maakt het harmonische karakter van het beeld zichtbaar. Deze verborgen orde, uit het latijn ‘sectio aurea ‘ of ‘proportio divina’ genoemd, legt een brug tussen de schijnbare tegenstelling zichtbaar-onzichtbaar. Elk lichaam dat sculptuur wordt, spruit voort uit het zichtbare en het onzichtbare.
Het zichtbare en het onzichtbare lopen in de horde van de materie maar in een geslaagde kunst smelten ze samen in de homogeniteit van het werk.
Zo worden zichtbaar en onzichtbaar varianten van hetzelfde motief die verwisseld kunnen worden.
Men mag niet vergeten dat een beeld anders werkt al naar gelang men het in de hand kan nemen, erop kan zitten, er tegenop kan kijken of er doorheen kan lopen.
Voor de gewone toeschouwer schommelt zijn blik tussen het gevoel van het zichtbare en dat van het onzichtbare met bijzondere aandacht voor verborgen delen of ontbrekende delen.
Ook de vergangelijkheid als gegeven speelt een rol in de perceptie van het zichtbare en het onzichtbare.
Een extreem voorbeeld van zichtbaar en onzichtbaar kan een sculptuur voor blinden zijn gebaseerd op ronde en scherpe randen.
Tenslotte kunnen we eraan toevoegen dat een sculptuur zoals een woord werkt.
Dit is goed geformuleerd door Italo Calvino in zijn “Lezioni Americane” sull’esattezza (“Amerikaanse Lessen” over de nauwkeurigheid) :
“La parola collega la traccia visibile alla cosa invisibile, alla cosa assente, alla cosa desiderata o temuta come fragile ponte di fortuna gettato sul vuoto.”
- Het woord verbindt het zichtbare spoor met het onzichtbare, met het afwezige, met het wenselijke of het gevreesde zoals een noodbrug gespannen over de leegte.
Veel succes,
Angelo Scafoglieri
